maandag 7 juli 2014

Review: Sudden Infant - Wölfli's Nightmare (Voodoo Rhythm Records, 2014) ( Experimenteel)

Joke Lanz, beter bekend als Sudden Infant, die in 1965 te Basel, Zwitserland, geboren werd en tegenwoordig Berlijn, Duitsland als thuisbasis heeft, was vanaf  1985 betrokken bij vele projecten zoals ander andere: Jaywalker, Schimpfluch-Gruppe, Catholic Boys in Heavy Leather, WAL en vele andere in de hardcore, punk en noise scene.
Hij maakte in 1989 zijn eerste cassette, getiteld "Hirrnkopter Hellikranck" onder de naam VEHIKEL & GEFÄSS.
Daarna werden er onder verschillende namen diverse cassettes, CD's en LP's uitgebracht, waaronder de 2dubbele LP (=4LP) "My Life's A Gunshot" (als Sudden Infant), een overzicht van 20 jaar Sudden Infant, in een gelimiteerde oplage van 500 stuks in 2011 en de 10CD box "Transmission 104.5 1989-1995" (als Psychic Rally) van de originele banden , eveneens in 2011 uitgebracht in een beperkte oplage van 500 stuks.
In 2014, na 25 jaar solo werk, besloot Joke Lanz - zang en elektronica verder te gaan onder de naam Sudden Infant, maar nu als trio samen met Christian Weber - basgitaar en Alexandre Babel - drums en voor het nieuwe album wist hij Roli Moseman (Swans, New Order, Marilyn Manson, The Young Gods) te strikken voor de productie.
Begin mei 2014 bracht het Voodoo Rhythm het debuut album van de nieuwe band uit, getiteld "Wölfli's Nightmare" met daarop 12 nummers.

De CD start met de titel song "Wolfli's Nightmare" en hier hoor ik de band een erg heftige, vrij experimenteel klinkende, song ten gehore brengen, waarbij de teksten, die een aanklacht tegen maatschappij bevatten, de microfoon in geschreeuwd worden. (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
Daarna volgt "Hold Me - Prawn Version" en ook nu hanteert de band het systeem van in de microfoon geschreeuwde  teksten en heftige indringende vrij experimentele klanken, waarin toch enige orde lijkt te zitten.
In "Crane Boy II - Electric Version" krijg ik een nummer te horen, waarin de muziek van de band me doet denken aan die van Copernicus, die dezelfde manier van muziek maken heeft.
Dan hoor ik "Father", waarin de muziek experimenteel en duister klinkt en ook in dit nummer brengt de band me aan het denken met hun teksten, waarna ik "Kiss" te horen krijg en hierin speelt de band op ingetogen manier een psychedelisch stukje muziek, dat tegen het einde een stukje heftiger wordt.
Vervolgens hoor ik "Endless Night", waarin er met eentonig drum ritme begonnen wordt, waarna de basgitaar er zware dreunende klanken bijvoegt en de zang er op een vervormde manier bij komt, zodat er een heftig klinkende song ontstaat, die swingt als een trein.
Met "Sleep Little Death" laat de band me een erg experimenteel stukje muziek horen, waarin met minimale klanken toch een spannend nummer gebracht wordt en "Girl" klinkt industrieel, waarbij de teksten weer een aanklacht bevatten en de muziek heftig klinkt.
Dan krijg ik de cover "Human Fly" (Cramps) te horen en hierin laat de band me genieten van een psycho-billy song, die swingt en met "Crane Boy I - Acoustic Version" krijg ik een industriële versie van dit nummer te horen, waarbij de tekst op een meer geciviliseerde manier gedeclareed wordt en de muziek zo nu en dan jazz invloeden bevat.
In "Tandoori Chicken Scooter IV" laat de band me opnieuw een heftige song horen, waarbij de muziek vrij experimenteel industrieel klinkt, terwijl de tekst de microfoon in geschreeuwd wordt.
Het laatste nummer van de CD heet "Stairs" en hierin hoor ik de gedeclareerde tekst begeleid worden door enkele drum klanken, zodat ook dit nummer met minimale middelen een maximaal resultaat oplevert.

De CD "Wölfli's Nightmare" is niet bestemd voor de doorsnee luisteraar, maar zij, die de gok te wagen en er de moeite voor nemen, zullen het zeker met mij eens zijn en tot dezelfde conclusie komen; Fantastisch!




Geen opmerkingen:

Een reactie posten